Esta noite choveu,
Esta noite gemeu,
e o choro que daí proliferou, regou;
e a natureza toda absorveu e agradeceu.
Foram poucos minutos de intenso molhar,
gotas de vida eterna a passar,
entrecortadas na luz dos luzeiros,
brotando encantos sobranceiros,
de repiques de vento a cantar.
Esta noite choveu,
e eu chovi com ela,
e os versos que estavam consentidos na minha'lma,
brotaram sem aviso em doce calma.
|
Manuela Moreira
("Inspiração", "Silêncio", "Ecos" e "Hora tardia")
Sem comentários:
Enviar um comentário
Sinta-se à vontade para comentar como bem entender!